Waarom ik thuis vegan eet en niet altijd buiten de deur
Al zo lang ik mij kan herinneren besteed ik aandacht aan wat ik eet. Niet alleen aan de smaak en voedingswaarden, maar ook aan de herkomst en de impact ervan op het milieu.
Vlees, vis en andere dierlijke producten zijn allesbehalve duurzaam. Ik eet al jaren minder vlees en vis, maar na mijn maand in Indonesië – waar vegan eten in veel van mijn favoriete cafés & restaurants de norm is – besloot ik hier nog meer aandacht aan te besteden. Niet alleen omdat het goed voor mijn lichaam voelt (lees: minder opgeblazen en een rustigere buik), maar voornamelijk omdat dit voor mij een makkelijke manier is om mijn steentje bij te dragen op het gebied van duurzaamheid en het behoud van de wereld.
Klinkt zwaar, en dat is het ook als je kijkt naar wat er gaande is op onze planeet. Maar als je het omdraait naar wat je kunt doen om je impact te verkleinen, is het eigenlijk heel simpel.
Vegan at home
Om die reden besloot ik om thuis in principe vegan te eten en drinken, en buiten de deur vaker dan ik al deed. In restaurants en cafés vind ik het nog wel moeilijk. Niet alleen omdat het aanbod simpelweg niet altijd vegan proof is, maar ook omdat ik veel dierlijke producten te lekker vind en het niet 100% wil bannen uit mijn leven.
Als ik kijk naar mijn eetgedrag thuis, gaat het me super easy af. Sterker nog: het is veel makkelijker dan ik van tevoren had gedacht! Juist doordat ik mezelf niets verbied, voelt het niet als een verplichting maar als een optie. Als ik trek krijg in bijvoorbeeld vis, kaas of roomboter, stel ik mezelf de vraag of ik het écht graag wil, wat vegan alternatieven zijn en of ik het niet binnenkort sowieso zal eten (bijvoorbeeld bij iemand anders of in een restaurant). Meestal zijn er vegan alternatieven of is vooral het idee dat mij aanspreekt. Soms kies ik ervoor om niet vegan te eten. Die keuze is dan een hele bewuste en alleen dat al, het bewuster maken van keuzes, vind ik een belangrijk punt dat ik hoop over te kunnen brengen op anderen.
Ik herken namelijk als geen ander het klakkeloos naar binnen werken van blokken kaas, moten zalm en schaaltjes yoghurt. Hartstikke lekker, maar als je er niet eens bij stilstaat of je realiseert wat je precies eet, waarom zou je het dan überhaupt doen? In zulke gevallen kan je wat mij betreft net zo goed voor een plantaardig alternatief gaan, waardoor je automatisch aan het denken wordt gezet en je keuzes bewuster maakt.
Leef je eigen leven, maar dan wel bewust
Dat niet iedereen zich hierin kan vinden, vind ik helemaal niet erg en juist begrijpelijk. Iedereen leeft op zijn eigen manier en ik vind ook zeker dat we dat moeten doen. Wat ik wel erg vind is dat mensen zich vaak niet realiseren dat de kleinste veranderingen al (grote) impact kunnen hebben.
Daarom deel ik ook mijn visie op (vegan) eten met jullie. Niet om jullie ervan te overtuigen ook meer vegan te eten, maar om je bewuster te maken van wat je kunt doen om een steentje bij te dragen. Al is het vervangen van dierlijke melk voor een plantaardig alternatief (hallo Oatly Barista!) of simpelweg nadenken over waarom je wel of niet dat stukje kip in je mandje in de super legt. Het zijn namelijk de kleine dingen die tellen en – om even een cliché op te rakelen – every big change starts with a small step.
Wat eet je dan?
De vraag wat ik thuis eet wordt me vaak gesteld. Eigenlijk verschilt het, net als voordat ik meer plantaardig ging eten, elke dag en eet ik – meestal, ook bij mij gaat weleens wat fout – nog steeds megalekker.
Ontbijten deed ik al lange tijd plantaardig. Eigenlijk eet ik altijd of havermout (met rood fruit, gekarameliseerde banaan, verse vijgen en ga zo maar door) of chiapudding met vers fruit, sojayoghurt en granola (recept volgt snel!). Ik vind beide gerechten zo ongelooflijk lekker dat ik ze ook regelmatig als lunch en soms zelfs als avondeten eet. Tel daarbij op dat ze laag in kcal en hoog in vezels, vitaminen en eiwitten zijn, en je hebt een winwinwin-situatie!
Lunchen doe ik dus vaak met havermout of chiapudding, maar vaak ook met restjes van de dag ervoor, een salade, soep of broodje (avocado toast blijft één van de lekkerste dingen op aarde). Ook dit is makkelijk plantaardig te maken en vegan vervangers voor kaas, room en vleeswaren zijn in elke supermarkt wel te vinden.
’s Avonds is een grotere uitdaging. Ik maak vaak een bord vol verschillende soorten groenten (gegrilde broccoli met citroenrasp en chili is het lekkerste op de wereld) met kikkererwten, hummus, tofu of tempeh. Dat maak ik dan in grote porties zodat ik er de dagen erna nog van kan genieten of het nog kan invriezen. Bij gerechten als pasta wordt het lastiger (de meeste pastasoorten bevatten ei en vragen om kaas), maar eigenlijk valt dat ook reuze mee. En als ik er écht trek in heb, geniet ik van een bord pasta mét Parmezaanse kaas of gebruik ik ansjovis als smaakmaker.
Het lastigst aan thuis vegan koken vind ik als ik gasten over de vloer krijg. Omdat niet al mijn vrienden op een plantaardig bord zitten te wachten, bekijk ik het per keer. Maar met een bibliotheek aan Ottolenghi-boeken in huis is er eigenlijk altijd wel iets lekkers te koken dat geen of nauwelijks dierlijke producten bevat.
Disclaimer: zoals ik hierboven schrijf eet ik in principe thuis vegan. Dat betekent dat ik niet 100% vegan eet en er ook geregeld recepten met dierlijke producten op mijn website verschijnen. Iedereen leeft zijn eigen leven en maakt zijn eigen keuzes. Dit is is mijn leven en zijn mijn keuzes. Heb je vragen of wil je hierover in gesprek? Laat gerust een comment achter of stuur me een berichtje via Instagram.
Spaghetti Aglio, Olio e Peperoncino met geroosterde paprika, citroen en meer
Mijn moeder kookte vroeger elke dag, uitzonderingen daargelaten. Er stonden vaker nieuwe gerechten (‘receppies’, zoals mama ze liefkozend noemde) op het menu dan classics, maar één van onze thuisfavorieten was ‘hete pasta’. Beter bekend als spaghetti aglio, olio e peperoncino of AOP, ofwel spaghetti met knoflook (aglio), olijfolie (olio) en peper (peperoncino). Waar de Italiaanse klassieker alleen die vier ingrediënten bevat, verrijkte mama het geheel met geroosterde paprika, zwarte olijven en uiteindelijk nog een berg Parmezaanse kaas.
De leukste culinaire podcasts
Podcasts – je hebt er iets mee of niet. Ik val in de eerste categorie en luister ze dan ook dagelijks. Van korte verhalen tot reiservaringen en van hardop lachen tot watertanden; I love podcasts! Gelukkig ben ik niet de enige en worden er ook hele toffe culinaire podcasts gemaakt. Dit zijn mijn favorieten:
De leukste culinaire podcasts
Cheft
De podcast van mijn heldin uit de culi-journalistiek, Hiske Versprille, is mijn absolute nummer 1. In Cheft gaat ze in gesprek met chefs van verschillende restaurants terwijl ze een kijkje in hun keuken krijgt. Elke aflevering staat een chef en bijbehorend gerecht centraal (bijvoorbeeld de pasta AOP van Toscanini’s Leonardo Pacenti), en gaan ze in gesprek over vanalles dat hen bezighoudt. Tegelijkertijd maken ze het recept waardoor je én heel veel leert én het water je in de mond loopt. Enige nadeel: er zijn maar 8 afleveringen.
Bon Appétit Foodcast
Bon Appétit is niet alleen één van mijn favoriete culi tijdschriften en websites, maar heeft ook een te gekke
podcastFoodcast. Elke aflevering praten (een deel van) BA’s vaste gezichten over de meest uiteenlopende onderwerpen, variërend van rijst en chocolate chip cookies tot de beste wijnen voor de herfst en interviews met upcoming chefs. Ze hebben inmiddels bijna 250 afleveringen op de teller staan, dus tel uit je winst. Genieten!Wat Schaft de Podcast
Een vrij nieuwe aanrader is Wat Schaft de Podcast (hoe leuk is de naam alleen al?), gehost door 2 Amsterdamse heren die simpelweg gek zijn op eten. Elke aflevering staat een gerecht (ramen) of keuken centraal (Mexicaans) en begint met een lekker drankje. Vervolgens lullen ze verder over alles omtrent het onderwerp, van de basics tot hun eigen ervaringen en meer. Extra leuk vind ik dat ze het heel persoonlijk maken en het ook eerlijk zeggen als ze iets niet kennen.
Mangiare!
Tot slot Mangiare!, de podcast van radioprogramma Mangiare! op NPO 1. Een heerlijk praatprogramma geleid door Petra Possel met diverse gasten uit de culinaire wereld. Lekker lullen over nieuwtjes, trends, boeken, restaurants en ga zo maar door.
Niet-culi podcasts (maar wel heel leuk om te volgen)
Naast culinaire podcasts zijn er ook nog genoeg andere soorten die ik je niet wil onthouden:
Echt gebeurd
Dit is denk ik mijn allerlievelingst (sorry voor de superlatieven) podcast. Echt Gebeurd is een initiatief van Pauline Cornelissen en Micha Wertheim en bestaat uit verhalen verteld door de mensen die ze zelf hebben meegemaakt. Elk verhaal hoort bij een thema en elke maand is er een passage uit een puberdagboek. Over het algemeen ontzettend grappig, maar vaak ook ontroerend, liefdevol en inspirerend.
Man man man, de podcast
Man man man is een podcast door radiomannen Bas, Chris en Domien waarin ze onderzoeken hoe mannelijk ze zijn. Tranentrekkend grappig en soms ook ontroerend. Ook leuk voor vrouwen, juist misschien wel.
De Monica Geuze Fanpodcast
Laat je niet afschrikken door de naam, want eigenlijk heeft het niets met vlogger Mo Geuze te maken. In deze podcast gaan journalisten Doortje & Lena in gesprek met bekende gasten als Jamie Li en Sander Schimmelpenninck over onderwerpen die als aanleiding een stukje uit Mo’s vlog heeft. Dit kan (di)eten zijn, werk, zelfbeeld, elite en nog veel meer zijn.
Auberginerolletjes met ricotta en ansjovis
Soms kan je urenlang zoeken naar een recept of gerecht om te maken en soms weet je het gewoon. Dat had ik met deze auberginerolletjes, toen ik op een zomerse dag met mama een Siciliaans feestmaal aan het bereiden was.
Auberginerolletjes gevuld met een mengsel van ricotta, ansjovis en citroenrasp, gegaard in een simpele tomatensaus. Less is more zou ik willen zeggen, maar dat is het niet. Dit recept is niet zo moeilijk om te maken, maar is zeker niet less. Sterker nog, het is veel. Veel in smaak, structuur en de hoeveelheid die je ervan op wil eten.
Mijn favoriete bananenbrood
Op zoek naar een goed en makkelijk bananenbrood recept? Zoek niet verder, je hebt het gevonden! Dit recept maak je met ingrediënten die je waarschijnlijk al in huis hebt en is het allerlekkerste tussendoortje.
Ik ben gek op alles waar fruit in zit en eet het zo vaak als ik maar kan. Van frambozen, papaya en verse vijgen (the best, if you ask me) tot appels, sinaasappels en… bananen! Ik maak dan ook geregeld bananenbrood. Meestal doe ik dan maar wat en maak ik een mix van recepten. De ene keer pakt dat beter uit dan de andere keer, maar een tijdje terug maakte ik een wel heel goed gelukt exemplaar (al zeg ik het zelf). Gelukkig wist ik de hoeveelheden nog et voilà: mijn nieuwe favoriete makkelijke bananenbrood recept was geboren.
Bananenbrood invriezen
Voor we verder gaan een hele fijne tip van mij voor jou: bananenbrood kan je heel goed invriezen. Doordat de structuur van nature al een beetje soggy is, is het niet erg dat het dat nog iets extra wordt als je het bananenbrood ontdooit. Even oppiepen in de oven – of nog beter: de broodrooster – en you’re good to go.
Extra lekker met een lik pindakaas of amandelboter, een klodder Griekse yoghurt en een drizzle van de allerlekkerste honing die je in huis hebt. Genieten!
Ook fijn: verdeel het beslag over muffinvormpjes en top met plakjes banaan, bosbessen en gehakte nootjes. Bak in 15-20 minuten gaar.
Bananenbrood muffins Het recept
- 5 flinke rijpe bananen
- 200 g volkoren tarwemeel (of gelijke delen havermout en volkoren meel)
- 2 middelgrote eieren
- 1 tl kaneel
- 1 snufje zout
- 2 à 3 el honing
- 1 tl baking soda
- 1 handje hazelnoten
- 1 handje amandelen
- 200 g blauwe bessen uit de diepvries
Verwarm de oven voor op 200 graden. Verwijder de schil van de bananen. Maal 4 van de 5 bananen in een keukenmachine fijn of prak ze met een vork tot een puree.
Voeg het meel, de eieren, kaneel, het zout, de honing en baking soda toe. Meng goed. Hak de hazelnoten en amandelen grof en meng de helft samen met de blauwe bessen door het beslag.
Vet een cakeblik in met een beetje zonnebloemolie of roomboter. Verdeel het beslag over het cakeblik en top met de resterende nootjes. Halveer de laatste banaan in de lengte en duw de twee helften voorzichtig in het beslag.
Bak het makkelijke bananenbrood in ongeveer 25-30 minuten gaar en goudbruin. Check of het bananenbrood gaar is door er een satéprikker in te steken. Als deze er schoon uit komt is het bananenbrood gaar.
Sous vide peren met kardemomroom, karamel en granola
Op zoek naar een fijn dessert? Deze sous vide peren met kardemomroom, karamel en granola zijn goddelijk én je kunt ze ruim van tevoren maken. Ideaal dus voor kerst of elke andere (feestelijke) aangelegenheid.
Afgelopen kerst gaf ik mezelf een sous vide stick cadeau. Volslagen belachelijk, want ik wist dat ik er niet veel mee zou koken. Maar ik moést en zou het apparaat hebben en al helemaal toen leverancier Anova mij begon te targetten met hun social campagnes. Voor ‘maar’ 100,- ging de magische staaf in mijn digitale mandje en nog geen week later werd hij bezorgd.
Een paar weken voor de feestdagen ging ik een weekendje naar mama, uiteraard gewapend met mijn Anova superstaaf. Het hele weekend experimenteerden we erop los, van de perfecte eieren (60 minuten op 63 graden resulteert niét in het perfecte ei kan ik je vertellen) tot biefstuk en meer. En toen kwamen we tot het magistrale idee om — bij wijze van grapje — voor kerst een Indonesische frikandel-amuse te maken. Frikandellen moet je immers eerst pocheren voordat je ze gaart, dus we hadden gelijk nog een reden om de sous vide stick te gebruiken. Het recept voor de frikandellen kwam uit Vet Lekker van Danny Jansen en het resultaat was… Bizar lekker! Zeker met een beetje ketchup, mayo, uitje en als finishing touch limoenrasp.
In de maanden erna heb ik — geheel volgens verwachting — mijn lieve Anova-vriend nauwelijks gebruikt. Tot een paar weken terug, toen ik opeens de drang had om er iets mee te maken. Ik wist ook gelijk wat het zou worden en het idee voor deze sous vide peertjes met kardemomroom was *poef!* geboren. Ik weet niet of ik de enige ben, maar soms heb ik opeens, out of the blue, een receptidee in mijn hoofd. Dat was nu ook het geval, dus ik ging aan de slag. Tijdens het maken bedacht ik om van het kookvocht karamel te maken en het geheel te serveren met mijn goddelijke bananengranola en fijngehakte pistache. A star was born…
Over peren gesproken
De meningen over welke peer je waarvoor gebruikt zijn nogal verdeeld, dus besloot ik de proef op de som te nemen. Ik gebruikte zowel een Conference als Xenia (een ras dat qua uiterlijk lijkt op de Doyenne du Comice) en het verschil was enorm! De smaak van de Xenia was (zoals ik al dacht) véle malen sterker, maar de kleinere Conference een stuk zachter. Ik heb de kooktijd in het recept daarom verhoogd, zodat je zowel een zachte als smaakvolle peer krijgt.
Voor 4 porties (of 2, als je gulzig bent)
- 2 mediumharde Xenia of Comice peren
- 150 ml witte wijn
- 7 kardemompeulen, geplet
- 1/2 tl vanille extract
- 3 el lichtbruine basterdsuiker
- 20 g gezouten boter
- Snuf zout
- Citroensap
- 125 g mascarpone
- 50 g Griekse yoghurt
- 1,5 el poedersuiker
- 1/8 tl gemalen kardemom
- 6 el granola
- 2 el pistachenootjes
- Maldon zeezout of fleur de sel ter garnering
Verwarm een ruime pan met water tot 80 graden met behulp van je sous vide stick. Schil de peren en halveer ze. Schep met een parisienneboor of metalen maatlepel het klokhuis eruit. Zorg ervoor dat de peren aan de bolle kant in tact blijven.
Doe de wijn met de kardemompeulen, de helft van de vanille, suiker, boter en snuf zout in een pannetje en verwarm op laag vuur tot de suiker is opgelost. Laat afkoelen. Doe de peren met het wijnmengsel in een zakje en trek vacuum. Leg het zakje in het water en gaar 60–70 minuten (afhankelijk van de grootte).
Haal de peren uit het zakje en laat volledig afkoelen. Kook ondertussen het kookvocht samen met een paar druppels citroensap in tot ongeveer 20%, dit zou nu een amberkleurige caramelsaus moeten zijn. Roer de mascarpone los en meng met de yoghurt, poedersuiker, kardemom en vanille. Rooster de pistachenootjes in een droge pan en hak semifijn. Breek de granola in stukjes.
Leg een dot kardemomroom op een bord en leg een halve peer met de bolle kant naar beneden op de room. Besprenkel met granola, pistachenootjes en een klein beetje zeezout. Besprenkel met de karamel.
Restaurants in Bologna: 8 x hotspots die je niet mag missen
Gek op kaas, wijn, charcuterie en pasta? Dan is Bologna de perfecte plek voor je volgende citytrip. De Italiaanse stad ademt eten en staat om meer bekend dan alleen de moeder der pastasauzen, ragù Bolognese.
Op elke hoek van de straat eet je de beste jarenlang gerijpte Parmigiano Reggiano, drink je sappige Sangiovese en geniet je van mortadella zoals je die nog nooit geproefd hebt. En dan heb ik het nog niet over de pasta… Mama mia! Ook fijn: alles is supergoed betaalbaar. Zo kost een bord pasta bij een gemiddelde trattoria 6 tot 12 euro en een glas wijn vaak niet meer dan 4 euro.
Een andere reden waarom Bologna perfect is voor een citytrip, is dat het centrum klein en overzichtelijk is. In een halfuurtje loop je van de ene kant van de ring naar de andere kant. Je hoeft dus geen openbaar vervoer of taxi’s te gebruiken en alles binnen de ring is een goede locatie voor een hotel of appartement.
Restaurants in Bologna
Eigenlijk is alles in Bologna een must eat en heb je aan een weekend niet genoeg om al het heerlijks te genieten. Ervanuitgaande dat je (helaas) slechts een paar dagen de tijd hebt, tip ik je graag de plekken waar je heen moet voor de beste ragù Bolognese, cappuccino, mortadella, kaas en nog veel meer. Acht restaurants in Bologna:
De beste cappuccino bij Caffè Terzi
Caffè Terzi: Italië staat onder andere bekend om haar pasta, ijs en… koffie! In zo’n beetje elke (online) reisgids wordt Caffè Terzi getipt als dé plek voor cappuccino en I couldn’t agree more. Het kleine zaakje biedt achterin ruimte om te zitten en leent zich voorin om staand te genieten van de perfecte cappuccino.
Caffè Terzi – Via G. Falcone 335
Heerlijk ontbijten bij Trivella Kitchen
Trivella Kitchen: In Italië ontbijt men niet echt. Of althans: meestal volstaat een cappuccino, met hoogstens een cornetto (zoet croissantje) on the side. Bij Trivella Kitchen geniet je van heerlijke koffie en dito cornetti, naturel of gevuld met banketbakkersroom, jam, chocolade en ga zo maar door.
Trivella Kitchen – Via del Pratello 89/2 A
Cornetti bij Trivella Kitchen Culinair pretpark Eataly
Eataly: Je omschrijft Eataly het beste als een kookboekwinkel, delicatessenzaak en restaurant ineen. Perfect voor een heerlijke lunch of aperitivo. Wil je Italiaans lekkers mee naar huis nemen? Neem de roltrap naar de tweede etage en haal hier alles wat je hongerige hartje begeert. Degenen die het echt bont willen maken en meer willen leren over de Italiaanse (eet)cultuur, tradities en meer halen hun hart op bij FICO Eataly World, een gloednieuw ‘pretpark’ van Eataly, net buiten de stad.
Eataly – Via degli Orefici 19
De beste ragù Bolognese bij Ristorante Ciacco
Ristorante Ciacco: De beste ragù Bolognese (zowel tagliatelle als lasagne) eet je bij Ristorante Ciacco, op loopafstand van Piazza Magiore. Het prijsniveau ligt hier iets hoger dan bij de tradionele trattoria’s, maar daar krijg je sublieme kwaliteit eten, drinken en bediening voor. Ook de polpo vooraf (gegrild en geserveerd met papa pomodoro en pesto) is een must eat. Van tevoren reserveren is aan te raden.
Ristorante Ciacco – Via S. Simone 1/c
De beste ragú Bolognese in Bologna Goddelijke broodjes & borrelplanken bij La Prosciutteria
La Prosciutteria: Loop je naar bovenstaand restaurant, dan zie je ongetwijfeld de rij bij het naastgelegen La Prosciutteria, een begrip in Italië. Dit zaakje is tot de nok gevuld met gedroogde hammen en is een walhalla voor liefhebbers van bourgondisch eten. Bestel de kaasplank deluxe en een belegd broodje met gegrilde groenten, prosciutto, kaas, tapenade en meer. Geloof mij: hier droom je maanden later nog van.
La Prosciutteria – Via Guglielmo Oberdan 19/a
Kaas en broodjes bij La Prosciutteria Maritozzi – Italiaanse roombroodjes – bij Olmo
Olmo: In de Joodse buurt vind je Olmo, een Scandinavisch ogend zaakje met prima koffie, ontbijtjes én maritozzi. Dit was één van mijn ontdekkingen deze trip en is het best te omschrijven als een briochebroodje gevuld met dikke, luchtige (plantaardige) room. Een machtige hap, maar zalig als ontbijt of tussendoortje en perfect om te delen. Ook fijn: ze hebben veel opties voor vega’s en vegans, wat in Italië een flinke challenge kan zijn.
Olmo – Via Girogio Ercolani 1D
Maritozzo bij Olmo Aperitivo bij Porcomondo
Porcomondo: Borrelen kunnen Italianen als de beste en ook in Bologna is het vlak voor etenstijd druk in elk café. Geniet van je aperitivo met een (vaak gratis aangeboden) hapje van de bar of pak het grootser aan en ga naar Porcomondo. Zoals de naam al doet vermoeden geniet je hier van planken vol Italiaanse charcuterie, maar ook kaas en wijn. Jep, the fatter the better is het credo van de stad. Maar dat mag de pret zeker niet drukken!
Porcomondo – Via S. Felice 13/b
Klassiek-modern genieten bij Ristorante Da Me
Ristorante Da Me: Tot slot een dinertip waar je van tevoren moet reserveren: Ristorante Da Me is favoriet bij de locals en ik snap heel goed waarom. De kaart is klassiek-modern en je geniet er dan ook van traditionele gerechten in een eigentijds jasje. Denk aan tortelloni in brodo (tortelloni in bouillon), maccheroni, pizza en steak tartare, maar vooral hun kaasgerecht: 3 soorten ijs van Taleggio, Parmigiano en bergader. Zo. Bizar. Lekker! Dit gerecht alleen al is een reden om hierheen te gaan.
Ristorante Da Me – Via S. Felice 50
IJs van 3 soorten kaas bij restaurant Da Me in Bologna Culinaire souvenirs
Tot slot: Bologna is dé plek voor culinaire souvenirs dus maak daar gretig gebruik van (en zorg dat je genoeg ruimte in je koffer overhoudt). Laat je gek maken in de kleine winkeltjes rondom Via Drapperie en Via Pescherie Vecchi, en sla 48 maanden gerijpte Parmigiano Reggiano, blokken Pecorino Romano (vraag vooral naar de langer gerijpte varianten), mini mortadella’s, blikken extra vierge olijfolie (blikken zijn lichter dan glazen flesjes, scheelt weer kilo’s ;)) en niet te vergeten 12 maanden oude balsamico azijn in alsof je leven ervan af hangt. Geloof me, je bent me dankbaar als je eenmaal thuis bent.
