Sperziebonen-met-tofu-in-chraimehsaus
Hersenspinsels,  Schrijven

Waarom ik thuis vegan eet en niet altijd buiten de deur

Al zo lang ik mij kan herinneren besteed ik aandacht aan wat ik eet. Niet alleen aan de smaak en voedingswaarden, maar ook aan de herkomst en de impact ervan op het milieu.

Vlees, vis en andere dierlijke producten zijn allesbehalve duurzaam. Ik eet al jaren minder vlees en vis, maar na mijn maand in Indonesië – waar vegan eten in veel van mijn favoriete cafés & restaurants de norm is – besloot ik hier nog meer aandacht aan te besteden. Niet alleen omdat het goed voor mijn lichaam voelt (lees: minder opgeblazen en een rustigere buik), maar voornamelijk omdat dit voor mij een makkelijke manier is om mijn steentje bij te dragen op het gebied van duurzaamheid en het behoud van de wereld.

Klinkt zwaar, en dat is het ook als je kijkt naar wat er gaande is op onze planeet. Maar als je het omdraait naar wat je kunt doen om je impact te verkleinen, is het eigenlijk heel simpel.

Vegan at home

Om die reden besloot ik om thuis in principe vegan te eten en drinken, en buiten de deur vaker dan ik al deed. In restaurants en cafés vind ik het nog wel moeilijk. Niet alleen omdat het aanbod simpelweg niet altijd vegan proof is, maar ook omdat ik veel dierlijke producten te lekker vind en het niet 100% wil bannen uit mijn leven.

Als ik kijk naar mijn eetgedrag thuis, gaat het me super easy af. Sterker nog: het is veel makkelijker dan ik van tevoren had gedacht! Juist doordat ik mezelf niets verbied, voelt het niet als een verplichting maar als een optie. Als ik trek krijg in bijvoorbeeld vis, kaas of roomboter, stel ik mezelf de vraag of ik het écht graag wil, wat vegan alternatieven zijn en of ik het niet binnenkort sowieso zal eten (bijvoorbeeld bij iemand anders of in een restaurant). Meestal zijn er vegan alternatieven of is vooral het idee dat mij aanspreekt. Soms kies ik ervoor om niet vegan te eten. Die keuze is dan een hele bewuste en alleen dat al, het bewuster maken van keuzes, vind ik een belangrijk punt dat ik hoop over te kunnen brengen op anderen.

Ik herken namelijk als geen ander het klakkeloos naar binnen werken van blokken kaas, moten zalm en schaaltjes yoghurt. Hartstikke lekker, maar als je er niet eens bij stilstaat of je realiseert wat je precies eet, waarom zou je het dan überhaupt doen? In zulke gevallen kan je wat mij betreft net zo goed voor een plantaardig alternatief gaan, waardoor je automatisch aan het denken wordt gezet en je keuzes bewuster maakt.

Leef je eigen leven, maar dan wel bewust

Dat niet iedereen zich hierin kan vinden, vind ik helemaal niet erg en juist begrijpelijk. Iedereen leeft op zijn eigen manier en ik vind ook zeker dat we dat moeten doen. Wat ik wel erg vind is dat mensen zich vaak niet realiseren dat de kleinste veranderingen al (grote) impact kunnen hebben.

Daarom deel ik ook mijn visie op (vegan) eten met jullie. Niet om jullie ervan te overtuigen ook meer vegan te eten, maar om je bewuster te maken van wat je kunt doen om een steentje bij te dragen. Al is het vervangen van dierlijke melk voor een plantaardig alternatief (hallo Oatly Barista!) of simpelweg nadenken over waarom je wel of niet dat stukje kip in je mandje in de super legt. Het zijn namelijk de kleine dingen die tellen en – om even een cliché op te rakelen – every big change starts with a small step.

Wat eet je dan?

De vraag wat ik thuis eet wordt me vaak gesteld. Eigenlijk verschilt het, net als voordat ik meer plantaardig ging eten, elke dag en eet ik – meestal, ook bij mij gaat weleens wat fout – nog steeds megalekker.

Ontbijten deed ik al lange tijd plantaardig. Eigenlijk eet ik altijd of havermout (met rood fruit, gekarameliseerde banaan, verse vijgen en ga zo maar door) of chiapudding met vers fruit, sojayoghurt en granola (recept volgt snel!). Ik vind beide gerechten zo ongelooflijk lekker dat ik ze ook regelmatig als lunch en soms zelfs als avondeten eet. Tel daarbij op dat ze laag in kcal en hoog in vezels, vitaminen en eiwitten zijn, en je hebt een winwinwin-situatie!

Lunchen doe ik dus vaak met havermout of chiapudding, maar vaak ook met restjes van de dag ervoor, een salade, soep of broodje (avocado toast blijft één van de lekkerste dingen op aarde). Ook dit is makkelijk plantaardig te maken en vegan vervangers voor kaas, room en vleeswaren zijn in elke supermarkt wel te vinden.

’s Avonds is een grotere uitdaging. Ik maak vaak een bord vol verschillende soorten groenten (gegrilde broccoli met citroenrasp en chili is het lekkerste op de wereld) met kikkererwten, hummus, tofu of tempeh. Dat maak ik dan in grote porties zodat ik er de dagen erna nog van kan genieten of het nog kan invriezen. Bij gerechten als pasta wordt het lastiger (de meeste pastasoorten bevatten ei en vragen om kaas), maar eigenlijk valt dat ook reuze mee. En als ik er écht trek in heb, geniet ik van een bord pasta mét Parmezaanse kaas of gebruik ik ansjovis als smaakmaker.

Het lastigst aan thuis vegan koken vind ik als ik gasten over de vloer krijg. Omdat niet al mijn vrienden op een plantaardig bord zitten te wachten, bekijk ik het per keer. Maar met een bibliotheek aan Ottolenghi-boeken in huis is er eigenlijk altijd wel iets lekkers te koken dat geen of nauwelijks dierlijke producten bevat.

Disclaimer: zoals ik hierboven schrijf eet ik in principe thuis vegan. Dat betekent dat ik niet 100% vegan eet en er ook geregeld recepten met dierlijke producten op mijn website verschijnen. Iedereen leeft zijn eigen leven en maakt zijn eigen keuzes. Dit is is mijn leven en zijn mijn keuzes. Heb je vragen of wil je hierover in gesprek? Laat gerust een comment achter of stuur me een berichtje via Instagram.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *